Najkrotsza noc w calem roku

Noc, to kolor Twych rzęs,
  gdy księżyc świeci na niebie,
    różowo-żółte halo ma wokół,
    chmury szybują jak sokół,
  jak ma tęsknota do Ciebie,
jak nocy czerwcowej kęs.

    Noc to błysk w Twoim oku,
      nikłe światło rysujące kontury
        dębów targanych wiatrem
        i niebo rysowane światłem
      plejad świecących u góry,
    w najkrótszą noc w całem roku.

        Noc to dotyk Twej skóry,
          delikatne muśnięcie Twych warg,
            gorących jak noc, noc czerwcowa,
            gdy pełna zamętu ma głowa,
          gdy muskam wargami Twój kark
        i pragnę przenosić góry.

    Noc to dźwięk Twoich słów,
      ich cicha, dźwięczna zmysłowość,
        a wiatr nocą świszczący,
        to głos Twój cicho szepczący,
      gdy każde jedno Twe słowo
    ma w sobie ulotność snów.

Noc i Ciebie jednako
  kocham spowity snami,
    śniąc Ciebie chwilnie i skrycie
    i trwając w tem cichem zachwycie,
  tęsknię do Ciebie czasami.
Kocham jak noc tę niejako.