Literature
Istnieje tylko jezioro i analiza hiperrzeczywista
Istnieje tylko jezioro i analiza hiperrzeczywista. Jeżeli myśleć o przyszłości, to tylko o tym, jak skończy się wszechświat. Istnieje tylko szmer wody i horyzont zdarzeń, promieniowanie Hawkinga i ptaki — nurkujące w wodę. Słońce delikatnie zachodzi, powoli łagodzi swój blask zniżając się nad horyzontem. Wiatr mną kołysze, słyszę jego szmer. Czy coś może się jeszcze wydarzyć, kiedy minie wieczność? Przecież nie ma przeszkody, by po nieskończoności czas nadal upływał. Teraz szumią drzewa, wiatr z wolna ucicha, woda niesie jakieś pyłki a niebo jest nieskończenie błękitne. Prędkości nadświetlne podstawione do równań relatywistycznych dają czasy zespolone. Tachion nie tylko może cofać się w przeszłość, ale w dodatku lecieć w bok, w drugi irracjonalny wymiar skali czasu. Czy w podobny sposób mogłoby — teoretycznie — istnieć coś, co można wysłać poza wieczność? Zaraz wpłynę w trzciny…
